Dit naar aanleiding van de stormbal die door de FNV en onze centrale ondernemingsraad is gehesen over het voortbestaan van onze fabriek indien tot vervroegde en ongecontroleerde sluiting van kooks- en gasfabriek 2 zou worden besloten. Toegegeven, de neiging was er om ook mee te doen aan de poll. En het moge duidelijk zijn wat ik zou stemmen, maar daarover later meer. Immers, ik woon in de IJmond, ik doe mijn boodschappen in deze regio en werk bij Tata Steel in IJmuiden. Mijn hele leven al en op dit moment samen met ruim 9.000 collega’s.

Collega’s die hier in IJmuiden maar ook bij onze andere vestigingen in Nederland en Europa iedere dag werken aan een belangrijk product dat niet weg te denken is uit onze samenleving. Zonder staal zouden onze keukens er wezenlijk anders uitzien, zonder staal is het bijna onmogelijk om groente en aardappelen aan de bodem te onttrekken, zonder staal kunnen we ons niet met de fiets of de (elektrische) auto verplaatsen en zonder staal geen woningen, ziekenhuizen of andere gebouwen. Zelfs een vijf eurocent munt bestaat voor een groot deel uit staal.

Wereldwijd geroemd

Vervolgens hoor of lees ik regelmatig: dan haal je dat staal maar uit een ander land. Maar is dat de oplossing die we moeten willen? Zowel voor het milieu, de regio en de Nederlandse industriële autonomie, zou dat het kind met het badwater weggooien zijn. Wij kunnen in IJmuiden heel goed staal maken, daar worden we wereldwijd om geroemd. En daar zijn wij trots op. Moet het beter? Jazeker. Gaan we dat doen? Jazeker.

Met mijn collega’s ben ik dag in dag uit bezig om in een hoog tempo onze uitstoot van geluid, geur en stof terug te brengen. Om op die manier de negatieve impact op onze directe omgeving te verminderen. Tegelijkertijd zijn we bezig met wat de grootste industriële transitie in Nederland in de 21e eeuw wordt genoemd: onze weg naar groen staal die we samen met de FNV en de centrale ondernemingsraad, maar ook middels een getekende intentieverklaring met de ministeries van Economische Zaken en Klimaat, Infrastructuur en Waterstaat en de provincie Noord-Holland, zijn ingeslagen. Dat kost tijd, tijd die we in steeds mindere mate krijgen. Toegegeven, ook heel veel geld. Geld dat wij zelf zullen moeten verdienen. Waarbij in de komende jaren, binnen de normen en wetten zoals Europees en nationaal gesteld, het huidige proces, inclusief de daarbij behorende fabrieken optimaal zal moeten blijven draaien om de transitie maximaal zelf te kunnen financieren.

Heb ik meegedaan aan de poll? Heb ik mijn ruim 9.000 collega’s in de IJmond gevraagd om te stemmen voor behoud? Twee keer nee! Omdat ik vind dat een poll als deze niet bijdraagt aan de dialoog: samen praten over én zoeken naar oplossingen voor het wantrouwen en de zorgen. Omdat ik vind dat een poll als deze niet bijdraagt aan de gezamenlijke constructieve weg naar een moderne en schone staalfabriek in 2030. Het gevaar van een poll als deze is dat het de al aanwezige polarisatie in onze regio versterkt. Terwijl we het juist samen moeten doen.

Met mijn collega’s wil ik mijn aandacht liever zo veel mogelijk richten op het versneld vergroenen van onze fabrieken in IJmuiden. De lange termijn is onze stip aan de horizon. Juist niet alleen voor ons maar ook voor de bewoners in de omgeving en toekomstige generaties in de regio, Nederland en zelfs daarbuiten. Want ik durf te stellen, dat er niemand trotser zal zijn dan mijn collega’s en ik, als de eerste nieuwe installaties in bedrijf kunnen worden gesteld vóór 2030 en we de papieren plannen, vergunningsdiscussies en toegezegde reducties ook echt om kunnen zetten in actie.

Hans van den Berg Ceo Tata Steel Nederland